PROCEDURA 42 W IMPORCIE DO UNII EUROPEJSKIEJ - ZASADY, WYMAGANIA I KORZYŚCI

Procedura 42 to uproszczona procedura celna stosowana w imporcie towarów do Unii Europejskiej, umożliwiająca zwolnienie z VAT w kraju wprowadzenia towaru, jeśli jest on przeznaczony do dalszej dostawy wewnątrzunijnej. W praktyce oznacza to, że importer, który sprowadza towary np. do Polski, ale finalnie sprzedaje je do innego kraju UE, może odroczyć płatność VAT aż do momentu rozliczenia go w kraju przeznaczenia.

Jak wygląda w praktyce?

Procedura 42 stosowana jest głównie w przypadku, gdy towary są importowane do jednego kraju UE (np. Polski), ale ich ostatecznym miejscem przeznaczenia jest inne państwo członkowskie. W praktyce wygląda to tak:

1. Towar trafia do Polski jako pierwszego kraju UE.
2. W odprawie celnej stosuje się zwolnienie z VAT.
3. Towar jest transportowany do innego kraju UE.
4. Odbiorca w kraju docelowym rozlicza VAT w swoim państwie.

Jakie wymagania musi spełnić przedsiębiorca?

Aby skorzystać z procedury 42, importer musi spełnić określone warunki:
– Posiadać numer EORI;
– Posiadać numer VAT-UE;
– Udowodnić, że towar zostanie przetransportowany do innego kraju UE – konieczna jest faktura wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, ponieważ agencja celna wpisuje NIP ostatecznego odbiorcy w zgłoszeniu celnym;
– Wskazać nabywcę w innym kraju UE, który również jest podatnikiem VAT.
– Posiadać polski NIP oraz konto w polskim banku do rozliczeń z urzędem skarbowym (jeśli działa w Polsce jako importer) lub korzystać z przedstawicielstwa, np. biura rachunkowego.

Korzyści z procedury 42

• Brak konieczności zapłaty VAT w kraju importu – poprawa płynności finansowej.
• Możliwość legalnego wprowadzenia towaru do UE bez dodatkowych kosztów.
• Uproszczenie księgowości – brak konieczności późniejszego zwrotu VAT.
• Konkurencyjność – możliwość oferowania atrakcyjniejszych warunków handlowych.

Schemat postępowania – import procedura 42

1. Przedsiębiorca zgłasza towary do procedury 42 w polskiej odprawie celnej.
2. Deklaruje, że towary zostaną przewiezione do innego kraju UE.
3. W odprawie nie płaci VAT – podatek rozliczy odbiorca w kraju docelowym.
4. Towar jest wysyłany do nabywcy w innym kraju UE.
5. Odbiorca rozlicza VAT w swoim kraju zgodnie z zasadami WDT.

Import towaru w Procedurze 42 a tzw. zwykły import (Procedura 40)

Aby zrozumieć, na czym polega optymalizacja podatkowa przy wykorzystaniu procedury 42, warto porównać ją z tradycyjnym importem. W przypadku standardowego importu, gdy odprawa celna odbywa się w Polsce, importer jest zobowiązany do uiszczenia cła oraz podatku VAT. Podstawą opodatkowania jest wartość celna powiększona o należne cło. Podatek VAT należy zapłacić w krótkim, 10-dniowym terminie od daty powstania długu celnego.

W przeciwieństwie do tego, procedura 42 pozwala na zwolnienie z VAT w kraju importu, co znacząco poprawia płynność finansową przedsiębiorcy. Podatek VAT jest rozliczany przez odbiorcę w kraju docelowym, co oznacza, że przedsiębiorca nie musi finansować podatku z własnych środków w momencie importu.

Przykład praktyczny

Firma X importuje sprzęt komputerowy z Chin do Polski, a następnie sprzedaje go do Niemiec. Dzięki procedurze 42, firma nie musi płacić VAT-u w Polsce, co poprawia jej płynność finansową. Ostateczny VAT jest rozliczany przez odbiorcę w Niemczech, zgodnie z zasadami WDT.

Bezpieczeństwo transakcji

Aby skorzystać z procedury 42, przedsiębiorca musi spełnić określone warunki, takie jak posiadanie numeru EORI, numeru VAT-UE oraz udokumentowanie, że towar zostanie przetransportowany do innego kraju UE. Wymaga to odpowiednich dowodów, takich jak faktura wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów czy dokumenty przewozowe.

Zmiany w przepisach i aktualizacje

Przepisy dotyczące procedury 42 mogą ulegać zmianom. W związku z tym przedsiębiorcy powinni regularnie monitorować aktualności prawne oraz konsultować się z doradcami podatkowymi, aby zapewnić zgodność z obowiązującymi regulacjami.

Potencjalne ryzyko

Niewłaściwe zastosowanie procedury 42 może prowadzić do konsekwencji prawnych, takich jak kary finansowe czy obowiązek zapłaty zaległego VAT. Dlatego tak ważne jest dokładne przestrzeganie wymogów proceduralnych oraz posiadanie odpowiednich dokumentów potwierdzających przeznaczenie towaru do dalszej dostawy wewnątrzwspólnotowej.

Podsumowanie

Procedura 42 stanowi korzystne narzędzie dla przedsiębiorców zajmujących się handlem międzynarodowym, szczególnie tymi, którzy importują towary do Polski, a następnie przewożą je do innych krajów UE. Dzięki tej procedurze, firmy mogą optymalizować swoje koszty związane z VAT-em i poprawić płynność finansową, unikając konieczności natychmiastowego opłacenia podatku VAT przy odprawie celnej.

Warto pamiętać, że aby w pełni skorzystać z zalet procedury 42, przedsiębiorcy muszą dokładnie przestrzegać przepisów dotyczących dokumentacji oraz zarejestrować się w odpowiednich systemach (np. VAT-UE, EORI). Warto również skorzystać z usług przedstawicieli podatkowych, którzy pomogą w przeprowadzeniu formalności celnych i podatkowych w Polsce, a także w krajach docelowych.

Podsumowując, procedura 42 to doskonałe narzędzie do poprawy efektywności i konkurencyjności, ale wymaga staranności i zgodności z przepisami. Warto zatem dbać o odpowiednie przygotowanie dokumentacji i regularnie monitorować zmiany w przepisach, aby móc w pełni korzystać z jej zalet.

Źródła prawne

Aby uzyskać informacje na temat procedury 42 w kontekście importu towarów do Polski, warto zapoznać się z następującymi źródłami:
– Ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Ustawa o VAT)
– Rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 19 grudnia 2014 r. w sprawie szczegółowych zasad stosowania procedur celnych
– Instrukcja wypełniania zgłoszeń celnych (część VI, punkt 6.18) – dokument dostępny na PUESC
– Rozporządzenie Komisji (UE) nr 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające kodeks celny Unii
– Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. – Prawo celne